Er tekent zich een Generatiekloof af binnen de wereld van BI. Reeds eerder betrapte ik mijn vader op zijn pc met tientallen mapjes en directories om al zijn documenten voor zijn werk (hij staat voor de klas) te ordenen, klas 2b, vak beeldend, etc. etc. De zoekfunctie kent hij niet en bovendien worden emails bij voorkeur geprint of in worddocumenten onder het juiste mapje geschaard.
Ik, daarintegen, ben weer van een iets latere generatie. Mijn Outlook is archief en email tegelijk, en heb nog een paar onbeduidende mapjes. Maar mijn jongere nichtje kent alleen maar Search! (Google desktop search, windows search). Ik wordt nog een beetje kriegelig als ik niet precies weet waar mijn muziekbestanden staan (ipod, music libriary, etc.), maar daar heeft zij geen last van.
Dit zien we ook bij BI. De rapportages moeten gestuctureerd zijn, geformateerd, vooraf gedefinieerd. Ik herken hier veel van mijn vader. De flexibiliteit die men wenst moet zeer strak omkaderd zijn, want stel je raakt de weg kwijt.
Toch zijn de meest recente BI producten geschoeid op de werkwijze zoals de mijne of zelfs zoals die van mijn nichtje. Dit betekent dat we nog te veel tijd kwijt zijn om in allerlei flexibele producten, de standaard formaten te definieren. Hoe flexibel zijn we?
De huidige generatie BI opdrachtgevers (let op: niet gebruikers) moet maar 'ns met pensioen. Drillen is zo 2001 en tegenwoordig is het vrij kunnen navigeren door data (SQL 2008, Polar en QlikView) de trend. Geen formats, maar exploreren!
Focus op de data en de informatie en steeds minder op de vaste structuren.
donderdag 14 mei 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
